7η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ

Ο καθένας μας είναι διαφορετικός!!! Αφού  αναλύσαμε την παραπάνω πρόταση σηκωθήκαμε από τον κύκλο μας και περπατήσαμε στον χώρο...

Περπατήσαμε σαν βασιλιάδες... σαν παιδιά... σαν μεσόκοποι αγρότες και σαν παππούδες και γιαγιάδες!!!

Μετά καθίσαμε και πάλι στον κύκλο μας και συζητήσαμε κατά πόσο διαφορετικοί είμαστε μεταξύ μας!

Έπειτα χωριστήκαμε σε ομάδες των τεσσάρων και από κάθε ομάδα βγάλαμε έναν εθελοντή.

Η κάθε ομάδα είχε την οδηγία να παίζει ένα παιχνίδι της αρεσκείας της. Οι εθελοντές είχαν την οδηγία να παίξουν το ρόλο ενός παιδιού που διαφέρει από τα υπόλοιπα. Έπρεπε μάλιστα να προσπαθήσουν να ενταχθούν στην παρέα των παιδιών που έπαιζαν ήδη!

Εδώ, έρχεται ένα πολύ ψηλό παιδί και προσπαθεί να μπει στην ομάδα των παιδιών που παίζουνε κρυφτό και τελικά αποφασίζουν όλοι μαζί να παίξουνε κυνηγητό!

Τα παιδιά δίπλα παίζουνε κυνηγητό και όταν έρχεται στην παρέα τους ένα τυφλό παιδί και αποφασίζουν να παίξουν τυφλόμυγα!

Έρχεται ένα παιδί σε αναπηρικό καροτσάκι όταν τα παιδιά αυτής της ομάδας παίζουν κυνηγητό, αποφασίζουν λοιπόν να συνεχίσουν το παιχνίδι όλοι μαζί!

Τα μαξιλάρια από τον μαξιλαροπόλεμο γίνονται κοιλιές και στους υπόλοιπους προκειμένου να μην νιώθει άσχημα το εύσωμο παιδί που έρχεται να παίξει μαζί τους!

Καθισμένοι στον κύκλο μας είπαμε όλοι πώς νιώθαμε στη θέση που είχαμε...

Έπειτα κλείσαμε τα μάτια μας, χαλαρώσαμε, πιάσαμε ο ένας το χέρι του άλλου και όταν τα ανοίξαμε είπαμε την πρώτη λέξη που μας ερχόταν στο μυαλό!